Sieci pszczół mogą zwiększyć jakość wydajności jabłek

Większość odmian jabłek jest samosterylna i całkowicie zależna od zapylenia krzyżowego z innej odmiany w celu zawiązania owoców.Tylko siatka pszczół a trzmiele mogą usprawnić produkcję jabłek.

Chociaż różne owady mogą być zapylaczami, ale głównym z nich jest pszczoła miodna.Jednak pomimo zalet pszczoły miodnej jako zapylacza wielu roślin, jest ona stosunkowo nieefektywnym zapylaczem kwiatów jabłoni.Główną tego przyczyną jest skłonność pszczół miodnych do odwiedzania kwiatu jabłoni z boku, a tym samym „kradnięcia” nektaru bez dotykania narządów rozrodczych kwiatu – pręcików i znamienia.

Natomiast pszczoła, która odwiedza kwiat od góry, styka się z narządami rozrodczymi kwiatu, co skutkuje lepszym zapyleniem.Ze względu na niską skuteczność zapylania powstaje niewiele nasion, a często powstały owoc jest zbyt mały, aby miał wartość handlową.

Zwiększenie wielkości gruszek i liczby nasion

Eksperymenty przeprowadzone w Galilei i na Golanie w ciągu ostatnich kilku lat wykazały po raz pierwszy, że dodanie trzmieli do sadów gruszowych poprawiło zapylenie krzyżowe, zwiększając w ten sposób liczbę nasion, a co za tym idzie, wielkość owoców.

Głównymi zaletami trzmieli są: aktywność w temperaturach otoczenia poniżej 15°C oraz ograniczona przestrzeń w plastikowej siatce, która jest progiem dla pszczół miodnych, ich szybki lot, który pozwala im odwiedzić więcej kwiatów w jednym czasie, wysoka wydajność jako zapylacze ze względu na ich duże ciało, które nie pozwala im być pracownikami pobocznymi, oraz ich ograniczony system komunikacji, który zatrzymuje pszczoły w sadzie, nawet jeśli współtowarzysze z gniazda znaleźli bardzo atrakcyjny konkurencyjny kwiat gdzie indziej.

Zwiększenie wielkości jabłek i liczby nasion

Celem niniejszej pracy było przetestowanie hipotezy, że dodanie trzmieli do sadów jabłoniowych może poprawić zapylenie krzyżowe, nie tylko ze względu na addytywny efekt dodatku zapylaczy, zwłaszcza aktywnych w niższych temperaturach otoczenia i siatek pszczelich, ale także ze względu na możliwy synergistyczny wpływ na pszczoły miodne.

Taki efekt zwiększyłby aktywność i wydajność pszczół miodnych jako najlepszych robotnic zapylających, zwiększając w ten sposób liczbę nasion i wielkość owoców.

Wydaje się, że dodanie trzmieli nie tylko zwiększyło liczbę owadów zapylających w sadzie, które mogą zapylać krzyżowo, w tym w niesprzyjających warunkach pogodowych i plastikowe siatki pszczele, ale także zmieniło zachowania żerowania pszczół miodnych, co skutkowało: lepsze zapylenie krzyżowe i zwiększona wydajność, a następnie więcej nasion i większe owoce.